九叹

九叹原文：

蹱息如龟小作巢，霜零竺子绿云交。六爻动著如云变，辄莫其中动一爻。
寿杯又是酌流霞，醉眼还醒讲殿茶。举世氓谣思旧德，隔年诗谶托新芽。汉帷果庆登三杰，胡幕何愁不一家。赐也多言如屡中，合分龙饼示旌嘉。
竹如翡翠侵帘影，苔学琉璃布地纹。高卧更无如此乐，远游何必爱他云。闲听谢脁吟为政，静看萧何坐致君。只恐老身衰朽速，他年不得颂鸿勋。井梧黄落暮蝉清，久驻金台但暗惊。事佛未怜诸弟子，谈空争动上公卿。合归鸟外藏幽迹，敢向人前认好名。满印白檀灯一盏，可能酬谢得聪明。金汤里面境何求，宝殿东边院最幽。栽种已添新竹影，画图兼列远山秋。形容岂合亲公子，章句争堪狎士流。虚负岷峨老僧约，年年雪水下汀洲。汉江西岸蜀江东，六稔安禅教化中。托迹幸将王粲别，归心宁与子山同。尊罍岂识曹参酒，宾客还亲宋玉风。又见去年三五夕，一轮寒魄破烟空。石龛闲锁旧居峰，何事膺门岁月重。五七诗中叨见遇，三千客外许疏慵。迎凉蟋蟀喧闲思，积雨莓苔没屐踪。会待英雄启金口，却教担锡入云松。
尝读大禹书，导河始积石。神功洵巨哉，两山如削壁。疑是鬼斧凿，疑是巨灵擘。余来千载后，山势犹如昔。烟岚郁不开，与天常咫尺。下瞰黄河流，风翻雪浪白。涛声如怒雷，奔腾何迅疾。我欲溯其源，星宿杳难即。我欲登昆崙，举头惟瞑色。君不见此地当年吐谷浑，汉魏以来常反侧。而今四海颂升平，羌戎稽颡烽烟息。车书一统尽朝宗，此山此木互西域。
阊门杨柳散秋阴，斗酒相看一片心。日暮江头乘舸去，寒山回首白云深。
脚底晴雷殷殷过，浮山四面布干戈。枪旗不染阴山血，留与人间战睡魔。
湿云夕敛轻阴薄，雨洗花光漾寥廓。十斛春愁黯不开，来过罗郎浇酒阁。炯庵项君秦淮客，卧向胡床弄长笛。绝塞风高断雁悲，寒江秋老啼猿涩。余声袅袅逐游丝，落日花前天宇阒。忆予客梦少年场，桃叶桃根几断肠。君归试问清溪水，应记风流桓野王。

九叹拼音解读：

zhōng xī rú guī xiǎo zuò cháo ，shuāng líng zhú zǐ lǜ yún jiāo 。liù yáo dòng zhe rú yún biàn ，zhé mò qí zhōng dòng yī yáo 。
shòu bēi yòu shì zhuó liú xiá ，zuì yǎn hái xǐng jiǎng diàn chá 。jǔ shì máng yáo sī jiù dé ，gé nián shī chèn tuō xīn yá 。hàn wéi guǒ qìng dēng sān jié ，hú mù hé chóu bú yī jiā 。cì yě duō yán rú lǚ zhōng ，hé fèn lóng bǐng shì jīng jiā 。
zhú rú fěi cuì qīn lián yǐng ，tái xué liú lí bù dì wén 。gāo wò gèng wú rú cǐ lè ，yuǎn yóu hé bì ài tā yún 。xián tīng xiè tiǎo yín wéi zhèng ，jìng kàn xiāo hé zuò zhì jun1 。zhī kǒng lǎo shēn shuāi xiǔ sù ，tā nián bú dé sòng hóng xūn 。jǐng wú huáng luò mù chán qīng ，jiǔ zhù jīn tái dàn àn jīng 。shì fó wèi lián zhū dì zǐ ，tán kōng zhēng dòng shàng gōng qīng 。hé guī niǎo wài cáng yōu jì ，gǎn xiàng rén qián rèn hǎo míng 。mǎn yìn bái tán dēng yī zhǎn ，kě néng chóu xiè dé cōng míng 。jīn tāng lǐ miàn jìng hé qiú ，bǎo diàn dōng biān yuàn zuì yōu 。zāi zhǒng yǐ tiān xīn zhú yǐng ，huà tú jiān liè yuǎn shān qiū 。xíng róng qǐ hé qīn gōng zǐ ，zhāng jù zhēng kān xiá shì liú 。xū fù mín é lǎo sēng yuē ，nián nián xuě shuǐ xià tīng zhōu 。hàn jiāng xī àn shǔ jiāng dōng ，liù rěn ān chán jiāo huà zhōng 。tuō jì xìng jiāng wáng càn bié ，guī xīn níng yǔ zǐ shān tóng 。zūn léi qǐ shí cáo cān jiǔ ，bīn kè hái qīn sòng yù fēng 。yòu jiàn qù nián sān wǔ xī ，yī lún hán pò pò yān kōng 。shí kān xián suǒ jiù jū fēng ，hé shì yīng mén suì yuè zhòng 。wǔ qī shī zhōng dāo jiàn yù ，sān qiān kè wài xǔ shū yōng 。yíng liáng xī shuài xuān xián sī ，jī yǔ méi tái méi jī zōng 。huì dài yīng xióng qǐ jīn kǒu ，què jiāo dān xī rù yún sōng 。
cháng dú dà yǔ shū ，dǎo hé shǐ jī shí 。shén gōng xún jù zāi ，liǎng shān rú xuē bì 。yí shì guǐ fǔ záo ，yí shì jù líng bò 。yú lái qiān zǎi hòu ，shān shì yóu rú xī 。yān lán yù bú kāi ，yǔ tiān cháng zhǐ chǐ 。xià kàn huáng hé liú ，fēng fān xuě làng bái 。tāo shēng rú nù léi ，bēn téng hé xùn jí 。wǒ yù sù qí yuán ，xīng xiǔ yǎo nán jí 。wǒ yù dēng kūn lún ，jǔ tóu wéi míng sè 。jun1 bú jiàn cǐ dì dāng nián tǔ gǔ hún ，hàn wèi yǐ lái cháng fǎn cè 。ér jīn sì hǎi sòng shēng píng ，qiāng róng jī sǎng fēng yān xī 。chē shū yī tǒng jìn cháo zōng ，cǐ shān cǐ mù hù xī yù 。
chāng mén yáng liǔ sàn qiū yīn ，dòu jiǔ xiàng kàn yī piàn xīn 。rì mù jiāng tóu chéng gě qù ，hán shān huí shǒu bái yún shēn 。
jiǎo dǐ qíng léi yīn yīn guò ，fú shān sì miàn bù gàn gē 。qiāng qí bú rǎn yīn shān xuè ，liú yǔ rén jiān zhàn shuì mó 。
shī yún xī liǎn qīng yīn báo ，yǔ xǐ huā guāng yàng liáo kuò 。shí hú chūn chóu àn bú kāi ，lái guò luó láng jiāo jiǔ gé 。jiǒng ān xiàng jun1 qín huái kè ，wò xiàng hú chuáng nòng zhǎng dí 。jué sāi fēng gāo duàn yàn bēi ，hán jiāng qiū lǎo tí yuán sè 。yú shēng niǎo niǎo zhú yóu sī ，luò rì huā qián tiān yǔ qù 。yì yǔ kè mèng shǎo nián chǎng ，táo yè táo gēn jǐ duàn cháng 。jun1 guī shì wèn qīng xī shuǐ ，yīng jì fēng liú huán yě wáng 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

九叹相关翻译

⑥生民：百姓。遗：剩下。
（30）摇情：激荡情思，犹言牵情。
①顶：顶头。突：高出周围。稠：浓郁。

九叹相关赏析

此诗通过描写作者经过洛水河堤时的见闻观感，充分表现了作者的显扬得意之情。全诗精于筹划，巧于抉择，各种自然景观巧妙组合，气度从容，艺术上极见功力。
从全诗的艺术风格来看，这一联显得过分率直而欠含蓄。不过，由于有了前面一系列的铺垫和渲染，倒也使人觉得情真意切。大概方干对自己功名不就，耿耿于怀，如鲠在喉，但求一吐为快吧。

作者介绍

朱台符 （965—1006）眉州眉山人，字拱正。太宗淳化三年进士。累官太常博士，出为京西转运副使。上言与契丹修好，又自请往使，时论韪之。真宗咸平二年，上疏请重农积谷、任将选兵、慎择守令、轻徭节用、均赋慎刑等。景德初，为陕西转运使，与杨覃不协，徙知郢州，改知洪州，卒于道。