行路难·其一

行路难·其一原文：

生当末法已违时，尘刹身心愿奉之。布地岂辞头发短，然灯古佛几曾知。
三更月黑漏迟迟，正是同君永别时。残药已抛馀宿火，孤灯还照旧题诗。雁群入雾行应断，鹤子无阴和更悲。我欲吞声吞不得，杜鹃啼彻海东涯。
三万六千顷，玉壶天地寒。庾岭封的皪，淇园折琅玕。漠漠梨花烂漫，纷纷柳絮飞残。直疑潢潦惊翻，斜风溯狂澜。对此频胜赏，一醉饱清欢。呼?童翦韭，和冰先荐春盘。怕东风吹散，留尊待月，倚阑莫惜今夜看。
俗子有钱村亦乐，秋田米熟歌牛角。三家村墅无官方，夜半呼卢笑声谑。寻思我辈不如君，平生读书徒苦辛。遭时丧乱未得志，长策短藁无由伸。不如卖剑买牛去，也学此翁村里住。只愁夜半月明时，得意无人和诗句。
钿毂香车过柳堤，桦烟分处马频嘶，为他沉醉不成泥¤花满驿亭香露细，杜鹃声断玉蟾低，含情无语倚楼西。马上凝情忆旧游，照花淹竹小溪流，钿筝罗幕玉搔头¤早是出门长带月，可堪分袂又经秋，晚风斜日不胜愁。独立寒阶望月华，露浓香泛小庭花，绣屏愁背一灯斜¤云雨自从分散后，人间无路到仙家，但凭魂梦访天涯。依约残眉理旧黄，翠鬟抛掷一簪长，暖风晴日罢朝妆¤闲折海棠看又拈，玉纤无力惹馀香，此情谁会倚斜阳。翡翠屏开绣幄红，谢娥无力晓妆慵，锦帷鸳被宿香浓¤微雨小庭春寂寞，燕飞莺语隔帘栊，杏花凝恨倚东风。花月香寒悄夜尘，绮筵幽会暗伤神，婵娟依约画屏人¤人不见时还暂语，令才抛后爱微嚬，越罗巴锦不胜春。偏戴花冠白玉簪，睡容新起意沈吟，翠钿金缕镇眉心¤小槛日斜风悄悄，隔帘零落杏花阴，断香轻碧锁愁深。晚逐香车入凤城，东风斜揭绣帘轻，慢回娇眼笑盈盈¤消息未通何计是，便须佯醉且随行，依稀闻道太狂生。小市东门欲雪天，众中依约见神仙，蕊黄香画贴金蝉¤饮散黄昏人草草，醉容无语立门前，马嘶尘烘一街烟。
熙熙阳春，既发既舒。翼翼南亩，是展是图。嗟尔农夫，各敬乃事。往利尔器，诫尔妇子。惟生在勤，勤则及时。惟时之趋，时不尔违。祁祁甘雨，膏我下土。习习谷风，和泽乃普。往即尔耕，惟力之深。往莳尔苗，勿倦其耘。于日于夕，自遂自达。尔心勿忘，彼生孰遏。惟天之心，矜我下民。民不违天，使尔有成。既穟既实，既坚既好。尔穫既周，先养尔老。保尔家室，抚尔幼稚。既迄有年，复思嗣岁。嗟尔父老，其训其诫。俾务于本，惟土物爱。不念其本，则越其思。所思既越，害斯百罹。嗟尔父老，其告其喻。尔之有生，君实覆汝。尊君亲上，其笃勿忘。小心畏忌，率于宪章。嗟尔父老，教之孝悌。孰无父母，与其同气。反于尔心，孰无爱敬。即是而推，乌往不顺。嗟尔父老，勿替谆谆。其未率从，警厉其身。告以祸患，其使知惧。无俾蹉跌，以陷罪罟。惟国之法，烨烨其垂。使尔知避，岂欲尔施。尔或自陷，予疚予恫。曷使予怀，寘于尔衷。于赫圣主，敷德流泽。布宣弗勤，时予之责。咨尔父老，助予念兹。岂予之助，报国是宜。粤以今日，劝相于郊。乃作此诗，以懋尔劳。咨尔父老，尚演厥义。其讽其歌，于乡于里。俾一其心，服我训言。击鼓坎坎，自古有年。
僧外闲吟乐最清，年登八十丧南荆。风骚作者为商确，道去碧云争几程。
沙巷蛟蜒白，松门蜃气平。强弩支江断，长创落日明。

行路难·其一拼音解读：

shēng dāng mò fǎ yǐ wéi shí ，chén shā shēn xīn yuàn fèng zhī 。bù dì qǐ cí tóu fā duǎn ，rán dēng gǔ fó jǐ céng zhī 。
sān gèng yuè hēi lòu chí chí ，zhèng shì tóng jun1 yǒng bié shí 。cán yào yǐ pāo yú xiǔ huǒ ，gū dēng hái zhào jiù tí shī 。yàn qún rù wù háng yīng duàn ，hè zǐ wú yīn hé gèng bēi 。wǒ yù tūn shēng tūn bú dé ，dù juān tí chè hǎi dōng yá 。
sān wàn liù qiān qǐng ，yù hú tiān dì hán 。yǔ lǐng fēng de lì ，qí yuán shé láng gān 。mò mò lí huā làn màn ，fēn fēn liǔ xù fēi cán 。zhí yí huáng liáo jīng fān ，xié fēng sù kuáng lán 。duì cǐ pín shèng shǎng ，yī zuì bǎo qīng huān 。hū ?tóng jiǎn jiǔ ，hé bīng xiān jiàn chūn pán 。pà dōng fēng chuī sàn ，liú zūn dài yuè ，yǐ lán mò xī jīn yè kàn 。
sú zǐ yǒu qián cūn yì lè ，qiū tián mǐ shú gē niú jiǎo 。sān jiā cūn shù wú guān fāng ，yè bàn hū lú xiào shēng xuè 。xún sī wǒ bèi bú rú jun1 ，píng shēng dú shū tú kǔ xīn 。zāo shí sàng luàn wèi dé zhì ，zhǎng cè duǎn gǎo wú yóu shēn 。bú rú mài jiàn mǎi niú qù ，yě xué cǐ wēng cūn lǐ zhù 。zhī chóu yè bàn yuè míng shí ，dé yì wú rén hé shī jù 。
diàn gū xiāng chē guò liǔ dī ，huà yān fèn chù mǎ pín sī ，wéi tā chén zuì bú chéng ní ¤huā mǎn yì tíng xiāng lù xì ，dù juān shēng duàn yù chán dī ，hán qíng wú yǔ yǐ lóu xī 。mǎ shàng níng qíng yì jiù yóu ，zhào huā yān zhú xiǎo xī liú ，diàn zhēng luó mù yù sāo tóu ¤zǎo shì chū mén zhǎng dài yuè ，kě kān fèn mèi yòu jīng qiū ，wǎn fēng xié rì bú shèng chóu 。dú lì hán jiē wàng yuè huá ，lù nóng xiāng fàn xiǎo tíng huā ，xiù píng chóu bèi yī dēng xié ¤yún yǔ zì cóng fèn sàn hòu ，rén jiān wú lù dào xiān jiā ，dàn píng hún mèng fǎng tiān yá 。yī yuē cán méi lǐ jiù huáng ，cuì huán pāo zhì yī zān zhǎng ，nuǎn fēng qíng rì bà cháo zhuāng ¤xián shé hǎi táng kàn yòu niān ，yù xiān wú lì rě yú xiāng ，cǐ qíng shuí huì yǐ xié yáng 。fěi cuì píng kāi xiù wò hóng ，xiè é wú lì xiǎo zhuāng yōng ，jǐn wéi yuān bèi xiǔ xiāng nóng ¤wēi yǔ xiǎo tíng chūn jì mò ，yàn fēi yīng yǔ gé lián lóng ，xìng huā níng hèn yǐ dōng fēng 。huā yuè xiāng hán qiāo yè chén ，qǐ yàn yōu huì àn shāng shén ，chán juān yī yuē huà píng rén ¤rén bú jiàn shí hái zàn yǔ ，lìng cái pāo hòu ài wēi pín ，yuè luó bā jǐn bú shèng chūn 。piān dài huā guàn bái yù zān ，shuì róng xīn qǐ yì shěn yín ，cuì diàn jīn lǚ zhèn méi xīn ¤xiǎo kǎn rì xié fēng qiāo qiāo ，gé lián líng luò xìng huā yīn ，duàn xiāng qīng bì suǒ chóu shēn 。wǎn zhú xiāng chē rù fèng chéng ，dōng fēng xié jiē xiù lián qīng ，màn huí jiāo yǎn xiào yíng yíng ¤xiāo xī wèi tōng hé jì shì ，biàn xū yáng zuì qiě suí háng ，yī xī wén dào tài kuáng shēng 。xiǎo shì dōng mén yù xuě tiān ，zhòng zhōng yī yuē jiàn shén xiān ，ruǐ huáng xiāng huà tiē jīn chán ¤yǐn sàn huáng hūn rén cǎo cǎo ，zuì róng wú yǔ lì mén qián ，mǎ sī chén hōng yī jiē yān 。
xī xī yáng chūn ，jì fā jì shū 。yì yì nán mǔ ，shì zhǎn shì tú 。jiē ěr nóng fū ，gè jìng nǎi shì 。wǎng lì ěr qì ，jiè ěr fù zǐ 。wéi shēng zài qín ，qín zé jí shí 。wéi shí zhī qū ，shí bú ěr wéi 。qí qí gān yǔ ，gāo wǒ xià tǔ 。xí xí gǔ fēng ，hé zé nǎi pǔ 。wǎng jí ěr gēng ，wéi lì zhī shēn 。wǎng shì ěr miáo ，wù juàn qí yún 。yú rì yú xī ，zì suí zì dá 。ěr xīn wù wàng ，bǐ shēng shú è 。wéi tiān zhī xīn ，jīn wǒ xià mín 。mín bú wéi tiān ，shǐ ěr yǒu chéng 。jì suì jì shí ，jì jiān jì hǎo 。ěr hù jì zhōu ，xiān yǎng ěr lǎo 。bǎo ěr jiā shì ，fǔ ěr yòu zhì 。jì qì yǒu nián ，fù sī sì suì 。jiē ěr fù lǎo ，qí xùn qí jiè 。bǐ wù yú běn ，wéi tǔ wù ài 。bú niàn qí běn ，zé yuè qí sī 。suǒ sī jì yuè ，hài sī bǎi lí 。jiē ěr fù lǎo ，qí gào qí yù 。ěr zhī yǒu shēng ，jun1 shí fù rǔ 。zūn jun1 qīn shàng ，qí dǔ wù wàng 。xiǎo xīn wèi jì ，lǜ yú xiàn zhāng 。jiē ěr fù lǎo ，jiāo zhī xiào tì 。shú wú fù mǔ ，yǔ qí tóng qì 。fǎn yú ěr xīn ，shú wú ài jìng 。jí shì ér tuī ，wū wǎng bú shùn 。jiē ěr fù lǎo ，wù tì zhūn zhūn 。qí wèi lǜ cóng ，jǐng lì qí shēn 。gào yǐ huò huàn ，qí shǐ zhī jù 。wú bǐ cuō diē ，yǐ xiàn zuì gǔ 。wéi guó zhī fǎ ，yè yè qí chuí 。shǐ ěr zhī bì ，qǐ yù ěr shī 。ěr huò zì xiàn ，yǔ jiù yǔ dòng 。hé shǐ yǔ huái ，tián yú ěr zhōng 。yú hè shèng zhǔ ，fū dé liú zé 。bù xuān fú qín ，shí yǔ zhī zé 。zī ěr fù lǎo ，zhù yǔ niàn zī 。qǐ yǔ zhī zhù ，bào guó shì yí 。yuè yǐ jīn rì ，quàn xiàng yú jiāo 。nǎi zuò cǐ shī ，yǐ mào ěr láo 。zī ěr fù lǎo ，shàng yǎn jué yì 。qí fěng qí gē ，yú xiāng yú lǐ 。bǐ yī qí xīn ，fú wǒ xùn yán 。jī gǔ kǎn kǎn ，zì gǔ yǒu nián 。
sēng wài xián yín lè zuì qīng ，nián dēng bā shí sàng nán jīng 。fēng sāo zuò zhě wéi shāng què ，dào qù bì yún zhēng jǐ chéng 。
shā xiàng jiāo yán bái ，sōng mén shèn qì píng 。qiáng nǔ zhī jiāng duàn ，zhǎng chuàng luò rì míng 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

行路难·其一相关翻译

①凤凰台：在金陵凤凰山上。江：长江。
⑦吴质：即吴刚。露脚：露珠下滴的形象说法。寒兔：指秋月，传说月中有玉兔，故称。
⑤游者：指征夫。
①遭逢：遭遇。起一经，因为精通一种经书，通过科举考试而被朝廷起用作官。文天祥二十岁考中状元。干戈：指抗元战争。寥落：荒凉冷落。一作“落落”。四周星：四周年。文天祥从1275年起兵抗元，到1278年被俘，一共四年。

行路难·其一相关赏析

佌佌彼有屋，蔌蔌方有谷。民今之无禄，天夭是椓。哿矣富人，哀此惸之。
而第二层则运用李白、许远及严光的三则典故，分别作为第一层三句的诠释和补充。由于两层间本身存在着从现象到本质的跃进，令人憬然惕然，于是“名”、“利”与“闲”的孰优孰劣，顿时高下立判。而作品的警拔峭严，也就活脱脱地表现出来了。

作者介绍

杜充 杜充（？－1141年），字公美，相州（今河南安阳）人，两宋之际大臣、南宋初年宰相、叛臣。哲宗绍圣间进士。靖康初年，知沧州。建炎二年，代为东京留守。但杜充害怕和金军打仗，先是全部放弃了抗金起义不断的河北各地，以致河北所有起义都被金军镇压，由此彻底丢掉了北宋末年被金国侵占的三分之一多的土地。建炎三年，南逃建康府，丢掉了长江以北的所有宋朝领土，却被拜为右相，旋为江淮宣抚使驻守建康。未几，金兵渡江，遂降。绍兴七年，任金朝燕京三司使。绍兴九年，迁燕京行台右丞相。《绍兴和议》签订时死去。