登楼赋

登楼赋原文：

闲从结客冶游时，忘却红楼薄暮期。醉上黄金堤上去，马鞭捎断绿杨丝。
鬓发已斑白，衣绶方朱紫。穷贱当壮年，富荣临暮齿。车舆红尘合，第宅青烟起。彼来此须去，品物之常理。第宅非吾庐，逆旅暂留止。子孙非我有，委蜕而已矣。有如蚕造茧，又似花生子。子结花暗凋，茧成蚕老死。悲哉可奈何，举世皆如此。莫养瘦马驹，莫教小妓女。后事在目前，不信君看取。马肥快行走，妓长能歌舞。三年五岁间，已闻换一主。借问新旧主，谁乐谁辛苦。请君大带上，把笔书此语。往事勿追思，追思多悲怆。来事勿相迎，相迎已惆怅。不如兀然坐，不如塌然卧。食来即开口，睡来即合眼。二事最关身，安寝加餐饭。忘怀任行止，委命随修短。更若有兴来，狂歌酒一醆.
前后兵师战胜回，百馀城垒尽归来。当时将卒应知感，况得君王为举哀。
东风吹面，又等閒春色，三分过二。欢事难期花易老，莫放阑干閒里。怨极书空，愁来说梦，旧曲还慵理。春云无恙，林莺休诉憔悴。遥指一角飞檐，百年裙屐，盛江家亭子。韦杜风烟天尺五，销得流光如水。经醉湖山，笑人鱼鸟，自惜登临意。小桃红绽，嫣然知向谁媚。
相君事郡当少时，见谓迟钝遭谩欺。一从蔡叟问所适，羇游万里来京师。从冯老姥织屦卖，学问声名从此大。胡常初毁更见誉，一日超升登掾宰。男儿立身要自励，旬岁连摧两司隶。薛公视遇不敢轻，果见登迁居相位。徒知得意快恩雠，峻文未肯持平例。九卿先达故郡归，红阳贵倨犹夺气。忽闻当坐定陵事，惭惧乞骸更见慰。深穷党友图自安，十有九人同免官。得君万事无不可，解使众丑成妖娴。一朝天文示变异，李寻奏记翩然至。养牛尊酒天上来，万岁之期何可避。使人致命忽驰去，半道尚书言物故。十年宠贵一日空，徒见缟衣蒙槛柱。谁云盖棺事则已，下流众怨何能止。芋魁饭豆亦云足，至今鸿隙歌鸿鹄。
有爝者萤，载飞载扬。有倬云汉，载炳其章。白日易徂，玄夜何长。繁思交横，浮念无方。慨怀古人，中心怛伤。离娄冥行，历坎而僵。循墙以趍，虽瞽不伥。猛虎雷咆，斑文在床。妖狐鬼潜，毳裘黄黄。悠悠多岐，荡荡周行。慎尔驰驱，天命有常。

登楼赋拼音解读：

xián cóng jié kè yě yóu shí ，wàng què hóng lóu báo mù qī 。zuì shàng huáng jīn dī shàng qù ，mǎ biān shāo duàn lǜ yáng sī 。
bìn fā yǐ bān bái ，yī shòu fāng zhū zǐ 。qióng jiàn dāng zhuàng nián ，fù róng lín mù chǐ 。chē yú hóng chén hé ，dì zhái qīng yān qǐ 。bǐ lái cǐ xū qù ，pǐn wù zhī cháng lǐ 。dì zhái fēi wú lú ，nì lǚ zàn liú zhǐ 。zǐ sūn fēi wǒ yǒu ，wěi tuì ér yǐ yǐ 。yǒu rú cán zào jiǎn ，yòu sì huā shēng zǐ 。zǐ jié huā àn diāo ，jiǎn chéng cán lǎo sǐ 。bēi zāi kě nài hé ，jǔ shì jiē rú cǐ 。mò yǎng shòu mǎ jū ，mò jiāo xiǎo jì nǚ 。hòu shì zài mù qián ，bú xìn jun1 kàn qǔ 。mǎ féi kuài háng zǒu ，jì zhǎng néng gē wǔ 。sān nián wǔ suì jiān ，yǐ wén huàn yī zhǔ 。jiè wèn xīn jiù zhǔ ，shuí lè shuí xīn kǔ 。qǐng jun1 dà dài shàng ，bǎ bǐ shū cǐ yǔ 。wǎng shì wù zhuī sī ，zhuī sī duō bēi chuàng 。lái shì wù xiàng yíng ，xiàng yíng yǐ chóu chàng 。bú rú wū rán zuò ，bú rú tā rán wò 。shí lái jí kāi kǒu ，shuì lái jí hé yǎn 。èr shì zuì guān shēn ，ān qǐn jiā cān fàn 。wàng huái rèn háng zhǐ ，wěi mìng suí xiū duǎn 。gèng ruò yǒu xìng lái ，kuáng gē jiǔ yī zhǎn .
qián hòu bīng shī zhàn shèng huí ，bǎi yú chéng lěi jìn guī lái 。dāng shí jiāng zú yīng zhī gǎn ，kuàng dé jun1 wáng wéi jǔ āi 。
dōng fēng chuī miàn ，yòu děng jiān chūn sè ，sān fèn guò èr 。huān shì nán qī huā yì lǎo ，mò fàng lán gàn jiān lǐ 。yuàn jí shū kōng ，chóu lái shuō mèng ，jiù qǔ hái yōng lǐ 。chūn yún wú yàng ，lín yīng xiū sù qiáo cuì 。yáo zhǐ yī jiǎo fēi yán ，bǎi nián qún jī ，shèng jiāng jiā tíng zǐ 。wéi dù fēng yān tiān chǐ wǔ ，xiāo dé liú guāng rú shuǐ 。jīng zuì hú shān ，xiào rén yú niǎo ，zì xī dēng lín yì 。xiǎo táo hóng zhàn ，yān rán zhī xiàng shuí mèi 。
xiàng jun1 shì jun4 dāng shǎo shí ，jiàn wèi chí dùn zāo màn qī 。yī cóng cài sǒu wèn suǒ shì ，jī yóu wàn lǐ lái jīng shī 。cóng féng lǎo lǎo zhī jù mài ，xué wèn shēng míng cóng cǐ dà 。hú cháng chū huǐ gèng jiàn yù ，yī rì chāo shēng dēng yuàn zǎi 。nán ér lì shēn yào zì lì ，xún suì lián cuī liǎng sī lì 。xuē gōng shì yù bú gǎn qīng ，guǒ jiàn dēng qiān jū xiàng wèi 。tú zhī dé yì kuài ēn chóu ，jun4 wén wèi kěn chí píng lì 。jiǔ qīng xiān dá gù jun4 guī ，hóng yáng guì jù yóu duó qì 。hū wén dāng zuò dìng líng shì ，cán jù qǐ hái gèng jiàn wèi 。shēn qióng dǎng yǒu tú zì ān ，shí yǒu jiǔ rén tóng miǎn guān 。dé jun1 wàn shì wú bú kě ，jiě shǐ zhòng chǒu chéng yāo xián 。yī cháo tiān wén shì biàn yì ，lǐ xún zòu jì piān rán zhì 。yǎng niú zūn jiǔ tiān shàng lái ，wàn suì zhī qī hé kě bì 。shǐ rén zhì mìng hū chí qù ，bàn dào shàng shū yán wù gù 。shí nián chǒng guì yī rì kōng ，tú jiàn gǎo yī méng kǎn zhù 。shuí yún gài guān shì zé yǐ ，xià liú zhòng yuàn hé néng zhǐ 。yù kuí fàn dòu yì yún zú ，zhì jīn hóng xì gē hóng hú 。
yǒu jué zhě yíng ，zǎi fēi zǎi yáng 。yǒu zhuō yún hàn ，zǎi bǐng qí zhāng 。bái rì yì cú ，xuán yè hé zhǎng 。fán sī jiāo héng ，fú niàn wú fāng 。kǎi huái gǔ rén ，zhōng xīn dá shāng 。lí lóu míng háng ，lì kǎn ér jiāng 。xún qiáng yǐ qū ，suī gǔ bú chāng 。měng hǔ léi páo ，bān wén zài chuáng 。yāo hú guǐ qián ，cuì qiú huáng huáng 。yōu yōu duō qí ，dàng dàng zhōu háng 。shèn ěr chí qū ，tiān mìng yǒu cháng 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

登楼赋相关翻译

⑬沮洳场：低下阴湿的地方。缪巧：智谋，机巧。贼：害。
⑤跻攀：犹攀登。唐杜甫《白水县崔少府十九翁高斋三十韵》：“清晨陪跻攀，傲睨俯峭壁。”

登楼赋相关赏析

“更戏马台荒，画眉人远，燕子楼空。”这些都是历史沧桑的铁证。

这首诗虽是作者记录日常生活中的一件极普通的小事，但层次分明，言简意深，字里行间透露出作者是一个忙里偷闲、闹中求静有生活情趣之人，也反映出作者以为屈才的不满情绪。

作者介绍

妙女 [唐]女。宣州旌德（今安徽旌德）崔氏婢。精刺绣。《妙女传》、《女红传徵略》