登高

登高原文：

鱼钥兽环斜掩门，萋萋芳草忆王孙。醉凭青琐窥韩寿，闲掷金梭恼谢鲲。不夜珠光连玉匣，辟寒钗影落瑶尊。欲知肠断相思处，役尽江淹别后魂。
野舍老馀生，雅尚今已惬。不逃世忧患，馀事寄巾蹀。行寻青山转，坐对青山叠。欲随白云去，傥与幽人接。盘桓太清洞，怅望长江艓。昔时古锦囊，今还白羽箑。不复叔夜煅，真得孙登摄。九华一枯藜，青溪一孤楫。得丧苟自达，死生安足惵。朱颜久不驻，白发何为镊。群物自流转，吾生寄天燮。德相屡相过，老夫宁足蹑。由来废井水，不如长剑铗。往往论书法，轩轩两目睫。中郎石经在，元常表军捷。汉魏多传人，至宋有遗帖。唐室初最盛，渐衰自中叶。欧虞缅谁嗣，颜柳何足躐。篆籀昔难工，草圣谁敢辄。巨山作散隶，雄古掀龙鬣。贞观喜飞白，凌厉腾春蝶。岂特豁神观，直可祛鬼魇。古人有所寓，天性难必协。所志有小大，其材有勇怯。或惮懦文雅，或轩昂豪侠。或转战鞍马，或驱驰弋猎。或发于止谏，或得于讼牒。或奋夺床陛，或造成械槢。或为神所追，或自执所劫。或醉以贾祸，或诈以行谍。或习于娱乐，或劳于呿嗋。有灿如文锦，有劲如金梜。有倚如戈锋，有点如山嶪。有驶或如波，有媚或如靥。或腾如烟霏，或落如鸟跕。渊妙欲飞动，拙恶愧偏擪。当寝或不寐，当昼亦忘馌。有誉终甚微，或毁则群嗫。为功有不至，考古安能厌。十年幸能就，万金毫岂浥。金玉敷卷轴，龙蛇閟箱笈。是惟小夫技，宁当丈夫业。譬如论唐虞，何曾道郇叶。如君负高识，于此何足挟。一战虽未霸，遐心岂即怗。朝廷方洽熙，四夷皆远慑。坐复洮河地，直捣幽燕胁。朝夕奏奇功，群儒争鼓箧。太平任文治，战血何烦喋。道德以为宇，威武以为堞。岂比叔孙生，杂用随何颊。吾衰何可道，不死同原涉。
楼中独夷犹，坐阅千帆过。向夕风掀天，何人歌楚些？
峨峨杰阁凌西清，高排云汉垂日星。千年福地开殊庭，绛节中一朝百灵。属车小儒风埃底，岁一周星陪豹尾。有眼示识奎壁寒，有脚未踏仙晨班。忽传天上凤衔诏，碧篆五云争焜燿。洞深紫府掣金铺，初日丹霞两相照。劫尘超出乘刚风，帝恩广大天九重。封词寄与小心风，额塌沙土输愚忠。今春转粟折冲府，赤手亲曾哺饥虎。十三万兵犹未补，秋来无地无冬防。颇闻宿师无见粮，要是倖安那可常。门生感恩感刻骨，本末亲尝究根窟。于今况是香火閒，讵敢搀越说侵官。四陲奏稿卷十二，中有医方方有意。刍荛思报无已时，原轸萧墙儆先备。
寺如蜂舍挂崔嵬，尊酒偏宜向暮开。春雨灯前僧共话，麻姑道上客初回。窗蕉叶响时清耳，林橘花香夜到杯。不是吾曹耽胜事，杉关竹院冷苍苔。
有客游濠梁，频酌淮河水。东南水多咸，不如此水美。春风吹绿波，郁郁中原气。莫向北岸汲，中有英雄泪。
扶臤双归锦水棺，旅魂聊慰首丘安。谁家门外松楸好，犹暴荒原夜雨寒。
闻有山房隐茂林，高人不与世相寻。屋虚但有荒基在，恐是宜僚遁陆沈。

登高拼音解读：

yú yào shòu huán xié yǎn mén ，qī qī fāng cǎo yì wáng sūn 。zuì píng qīng suǒ kuī hán shòu ，xián zhì jīn suō nǎo xiè kūn 。bú yè zhū guāng lián yù xiá ，pì hán chāi yǐng luò yáo zūn 。yù zhī cháng duàn xiàng sī chù ，yì jìn jiāng yān bié hòu hún 。
yě shě lǎo yú shēng ，yǎ shàng jīn yǐ qiè 。bú táo shì yōu huàn ，yú shì jì jīn dié 。háng xún qīng shān zhuǎn ，zuò duì qīng shān dié 。yù suí bái yún qù ，tǎng yǔ yōu rén jiē 。pán huán tài qīng dòng ，chàng wàng zhǎng jiāng dié 。xī shí gǔ jǐn náng ，jīn hái bái yǔ zhá 。bú fù shū yè duàn ，zhēn dé sūn dēng shè 。jiǔ huá yī kū lí ，qīng xī yī gū jí 。dé sàng gǒu zì dá ，sǐ shēng ān zú dié 。zhū yán jiǔ bú zhù ，bái fā hé wéi niè 。qún wù zì liú zhuǎn ，wú shēng jì tiān xiè 。dé xiàng lǚ xiàng guò ，lǎo fū níng zú niè 。yóu lái fèi jǐng shuǐ ，bú rú zhǎng jiàn jiá 。wǎng wǎng lùn shū fǎ ，xuān xuān liǎng mù jié 。zhōng láng shí jīng zài ，yuán cháng biǎo jun1 jié 。hàn wèi duō chuán rén ，zhì sòng yǒu yí tiē 。táng shì chū zuì shèng ，jiàn shuāi zì zhōng yè 。ōu yú miǎn shuí sì ，yán liǔ hé zú liè 。zhuàn zhòu xī nán gōng ，cǎo shèng shuí gǎn zhé 。jù shān zuò sàn lì ，xióng gǔ xiān lóng liè 。zhēn guān xǐ fēi bái ，líng lì téng chūn dié 。qǐ tè huō shén guān ，zhí kě qū guǐ yǎn 。gǔ rén yǒu suǒ yù ，tiān xìng nán bì xié 。suǒ zhì yǒu xiǎo dà ，qí cái yǒu yǒng qiè 。huò dàn nuò wén yǎ ，huò xuān áng háo xiá 。huò zhuǎn zhàn ān mǎ ，huò qū chí yì liè 。huò fā yú zhǐ jiàn ，huò dé yú sòng dié 。huò fèn duó chuáng bì ，huò zào chéng xiè dié 。huò wéi shén suǒ zhuī ，huò zì zhí suǒ jié 。huò zuì yǐ jiǎ huò ，huò zhà yǐ háng dié 。huò xí yú yú lè ，huò láo yú kā xié 。yǒu càn rú wén jǐn ，yǒu jìn rú jīn jiā 。yǒu yǐ rú gē fēng ，yǒu diǎn rú shān yè 。yǒu shǐ huò rú bō ，yǒu mèi huò rú yè 。huò téng rú yān fēi ，huò luò rú niǎo dié 。yuān miào yù fēi dòng ，zhuō è kuì piān yè 。dāng qǐn huò bú mèi ，dāng zhòu yì wàng yè 。yǒu yù zhōng shèn wēi ，huò huǐ zé qún niè 。wéi gōng yǒu bú zhì ，kǎo gǔ ān néng yàn 。shí nián xìng néng jiù ，wàn jīn háo qǐ yì 。jīn yù fū juàn zhóu ，lóng shé bì xiāng jí 。shì wéi xiǎo fū jì ，níng dāng zhàng fū yè 。pì rú lùn táng yú ，hé céng dào xún yè 。rú jun1 fù gāo shí ，yú cǐ hé zú jiā 。yī zhàn suī wèi bà ，xiá xīn qǐ jí tiē 。cháo tíng fāng qià xī ，sì yí jiē yuǎn shè 。zuò fù táo hé dì ，zhí dǎo yōu yàn xié 。cháo xī zòu qí gōng ，qún rú zhēng gǔ qiè 。tài píng rèn wén zhì ，zhàn xuè hé fán dié 。dào dé yǐ wéi yǔ ，wēi wǔ yǐ wéi dié 。qǐ bǐ shū sūn shēng ，zá yòng suí hé jiá 。wú shuāi hé kě dào ，bú sǐ tóng yuán shè 。
lóu zhōng dú yí yóu ，zuò yuè qiān fān guò 。xiàng xī fēng xiān tiān ，hé rén gē chǔ xiē ？
é é jié gé líng xī qīng ，gāo pái yún hàn chuí rì xīng 。qiān nián fú dì kāi shū tíng ，jiàng jiē zhōng yī cháo bǎi líng 。shǔ chē xiǎo rú fēng āi dǐ ，suì yī zhōu xīng péi bào wěi 。yǒu yǎn shì shí kuí bì hán ，yǒu jiǎo wèi tà xiān chén bān 。hū chuán tiān shàng fèng xián zhào ，bì zhuàn wǔ yún zhēng kūn shuò 。dòng shēn zǐ fǔ chè jīn pù ，chū rì dān xiá liǎng xiàng zhào 。jié chén chāo chū chéng gāng fēng ，dì ēn guǎng dà tiān jiǔ zhòng 。fēng cí jì yǔ xiǎo xīn fēng ，é tā shā tǔ shū yú zhōng 。jīn chūn zhuǎn sù shé chōng fǔ ，chì shǒu qīn céng bǔ jī hǔ 。shí sān wàn bīng yóu wèi bǔ ，qiū lái wú dì wú dōng fáng 。pō wén xiǔ shī wú jiàn liáng ，yào shì xìng ān nà kě cháng 。mén shēng gǎn ēn gǎn kè gǔ ，běn mò qīn cháng jiū gēn kū 。yú jīn kuàng shì xiāng huǒ jiān ，jù gǎn chān yuè shuō qīn guān 。sì chuí zòu gǎo juàn shí èr ，zhōng yǒu yī fāng fāng yǒu yì 。chú ráo sī bào wú yǐ shí ，yuán zhěn xiāo qiáng jǐng xiān bèi 。
sì rú fēng shě guà cuī wéi ，zūn jiǔ piān yí xiàng mù kāi 。chūn yǔ dēng qián sēng gòng huà ，má gū dào shàng kè chū huí 。chuāng jiāo yè xiǎng shí qīng ěr ，lín jú huā xiāng yè dào bēi 。bú shì wú cáo dān shèng shì ，shān guān zhú yuàn lěng cāng tái 。
yǒu kè yóu háo liáng ，pín zhuó huái hé shuǐ 。dōng nán shuǐ duō xián ，bú rú cǐ shuǐ měi 。chūn fēng chuī lǜ bō ，yù yù zhōng yuán qì 。mò xiàng běi àn jí ，zhōng yǒu yīng xióng lèi 。
fú qiān shuāng guī jǐn shuǐ guān ，lǚ hún liáo wèi shǒu qiū ān 。shuí jiā mén wài sōng qiū hǎo ，yóu bào huāng yuán yè yǔ hán 。
wén yǒu shān fáng yǐn mào lín ，gāo rén bú yǔ shì xiàng xún 。wū xū dàn yǒu huāng jī zài ，kǒng shì yí liáo dùn lù shěn 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

登高相关翻译

①才道：才知道。凄迷：凄凉迷乱。红泪，形容女子的眼泪。

登高相关赏析

“农夫，舞破蓑衣绿。和余，欢喜的无是处！”四句，写作者与民同乐。
“点滴”的“空阶疏雨”和“迢递”的“严城更鼓”都不是足以影响人睡眠的声音。然而在寂静的春夜里，这两种若有节奏的声音一近一远互相应和，不免使睡不着的人更加心烦意乱，从而也就更加难以入睡。这两句是写景，但景中已触合有人的感受。
“书诏许传宫烛，轻罗初试朝衫。”一个停住车马的细节，暗示自己思念朋友的心情。“许传宫烛”补足了“晚直”（值）， “轻罗初试”照应了“风软”。“几回晚直金銮殿”到“轻罗初试朝衫”几句，描写了作者作“侍书学士”时的活动。在金銮殿替皇帝书写诏书，允许传呼执烛官人，允许在天热时穿轻罗朝衫，这描写的是金殿当值所做的事，所受的待遇。多么安逸的生活，但词人已是迟暮之年，归隐之心在所难免。

作者介绍

陆叡 陆叡（？-1266），字景思，号云西，会稽人（今浙江绍兴）人。绍定五年（1232）进士。淳佑中沿江制置使参议。宝祐五年（1257），白礼部员外郎除秘书少监，又除起居舍人。后历官集英殿修撰、江南东路计度转运副使兼淮西总领。《全宋词》存其词三首。