行路难·其一

行路难·其一原文：

思君转战度交河，强弄胡琴不成曲。日落应愁陇底难，春来定梦江南数。万丈游丝是妾心，惹蝶萦花乱相续。
秋山万尺青，影落杯酒中。登临岂不佳，寒色见远空。未忘天下忧，胡尘起西风。
束书千里别慈颜，看尽慈乌落照间。山外白云云下屋，倚门昨夜梦连环。
官舆兀兀官船摇，日百廿里驰轻飙。舆夫舟子气色骄，老我摇兀不自聊。颠顿肺肠酸髀腰，体疲寒热来如潮。昏暮稍憩沽酒浇，鸡啼蓐食愁明朝。更愁椎鼓发中宵，翻羹倒釜弗停桡。忆乘下泽何逍遥，误落尘网中心焦。古人所见何其辽，尚厌聒耳弃一瓠，渠肯受此风旌飘。
一代文章见国工，清词高调几人同。不因下榻逢徐稚，谁识通家是孔融。令尹关前占紫气，大夫台上赋雄风。瑶池咫尺蟠桃宴，玉液琼浆怅望中。
留滞秦淮又几春，乱离作客倍沾巾。空余王粲楼中赋，谁识梁鸿庑下身。夜雨满江销铁锁，秋风无泪洒铜人。白门杨柳新亭酒，醉里归来暗怆神。
伊伯庸之末冑兮，谅皇直之屈原。云余肇祖于高阳兮，惟楚怀之婵连。原生受命于贞节兮，鸿永路有嘉名。齐名字于天地兮，并光明于列星。吸精粹而吐氛浊兮，横邪世而不取容。行叩诚而不阿兮，遂见排而逢谗。后听虚而黜实兮，不吾理而顺情。肠愤悁而含怒兮，志迁蹇而左倾。心惝慌其不我与兮，躬速速其不吾亲。辞灵修而陨志兮，吟泽畔之江滨。椒桂罗以颠覆兮，有竭信而归诚。谗夫蔼蔼而漫著兮，曷其不舒予情。始结言于庙堂兮，信中涂而叛之。怀兰蕙与衡芷兮，行中壄而散之。声哀哀而怀高丘兮，心愁愁而思旧邦。愿承閒而自恃兮，径淫曀而道
我来丹丘乘贰车，送客往往万里余。盛山使君别寖久，汉中郡丞新寄书。公指四明喜邻境，典午何知成画饼。扬旌忽作梓潼行，去路六千抑何迥。余杭名家多俊奇，君於辈行尤白眉。雍容晋韶足夷旷，百家到手无停披。向来郎曹天咫尺，引身闽山接商舶。贾胡叹仰清节高，雾中亲见越王石。此行叱驭不作难，手遮西日又长安。长安日近公应住，未放使星临蜀山。不然一行亦不恶，潼川应如锦城乐。邓侯功名凛如在，拾遗风采今犹昨。流马木牛诸葛公，飞輓正欲修前功。蜀民险远日凋瘵，摩抚要令畿甸同。况公五绝追鼻祖，隶古真有两汉风。归来富贵固未晚，为传此学川西东。
文昌星象动，移辖向百粤。国事倚财用，天心生俊杰。盛年好策勋，陈力在高列。闾里苦疲瘵，军须复匮竭。时变资兼济，权机难预设。恢宏文武姿，出入霸王说。高屋建瓴水，何当喻敏决。千牛解崇朝，硎刃犹新发。受才正尔殊，处地值方蹶。琼海扬沸汤，桂岭长蛇穴。五材谁去兵，峒箐常流血。负弩烦诸侯，行路多持铁。官邪乏纠摘，纲条日隤缺。一岳势已尊，四维赖手挈。岂徒酌泉心，不愧饮冰节。妙略神弛张，坐制蛮夷谒。丈夫异草木，身名恶澌灭。功烈勇自致，金石穷冶伐。馀事取富贵，斗印肘间绁。请看岁荏苒，容易凋华发。

行路难·其一拼音解读：

sī jun1 zhuǎn zhàn dù jiāo hé ，qiáng nòng hú qín bú chéng qǔ 。rì luò yīng chóu lǒng dǐ nán ，chūn lái dìng mèng jiāng nán shù 。wàn zhàng yóu sī shì qiè xīn ，rě dié yíng huā luàn xiàng xù 。
qiū shān wàn chǐ qīng ，yǐng luò bēi jiǔ zhōng 。dēng lín qǐ bú jiā ，hán sè jiàn yuǎn kōng 。wèi wàng tiān xià yōu ，hú chén qǐ xī fēng 。
shù shū qiān lǐ bié cí yán ，kàn jìn cí wū luò zhào jiān 。shān wài bái yún yún xià wū ，yǐ mén zuó yè mèng lián huán 。
guān yú wū wū guān chuán yáo ，rì bǎi niàn lǐ chí qīng biāo 。yú fū zhōu zǐ qì sè jiāo ，lǎo wǒ yáo wū bú zì liáo 。diān dùn fèi cháng suān bì yāo ，tǐ pí hán rè lái rú cháo 。hūn mù shāo qì gū jiǔ jiāo ，jī tí rù shí chóu míng cháo 。gèng chóu zhuī gǔ fā zhōng xiāo ，fān gēng dǎo fǔ fú tíng ráo 。yì chéng xià zé hé xiāo yáo ，wù luò chén wǎng zhōng xīn jiāo 。gǔ rén suǒ jiàn hé qí liáo ，shàng yàn guō ěr qì yī hù ，qú kěn shòu cǐ fēng jīng piāo 。
yī dài wén zhāng jiàn guó gōng ，qīng cí gāo diào jǐ rén tóng 。bú yīn xià tà féng xú zhì ，shuí shí tōng jiā shì kǒng róng 。lìng yǐn guān qián zhàn zǐ qì ，dà fū tái shàng fù xióng fēng 。yáo chí zhǐ chǐ pán táo yàn ，yù yè qióng jiāng chàng wàng zhōng 。
liú zhì qín huái yòu jǐ chūn ，luàn lí zuò kè bèi zhān jīn 。kōng yú wáng càn lóu zhōng fù ，shuí shí liáng hóng wǔ xià shēn 。yè yǔ mǎn jiāng xiāo tiě suǒ ，qiū fēng wú lèi sǎ tóng rén 。bái mén yáng liǔ xīn tíng jiǔ ，zuì lǐ guī lái àn chuàng shén 。
yī bó yōng zhī mò zhòu xī ，liàng huáng zhí zhī qū yuán 。yún yú zhào zǔ yú gāo yáng xī ，wéi chǔ huái zhī chán lián 。yuán shēng shòu mìng yú zhēn jiē xī ，hóng yǒng lù yǒu jiā míng 。qí míng zì yú tiān dì xī ，bìng guāng míng yú liè xīng 。xī jīng cuì ér tǔ fēn zhuó xī ，héng xié shì ér bú qǔ róng 。háng kòu chéng ér bú ā xī ，suí jiàn pái ér féng chán 。hòu tīng xū ér chù shí xī ，bú wú lǐ ér shùn qíng 。cháng fèn yuān ér hán nù xī ，zhì qiān jiǎn ér zuǒ qīng 。xīn chǎng huāng qí bú wǒ yǔ xī ，gōng sù sù qí bú wú qīn 。cí líng xiū ér yǔn zhì xī ，yín zé pàn zhī jiāng bīn 。jiāo guì luó yǐ diān fù xī ，yǒu jié xìn ér guī chéng 。chán fū ǎi ǎi ér màn zhe xī ，hé qí bú shū yǔ qíng 。shǐ jié yán yú miào táng xī ，xìn zhōng tú ér pàn zhī 。huái lán huì yǔ héng zhǐ xī ，háng zhōng yě ér sàn zhī 。shēng āi āi ér huái gāo qiū xī ，xīn chóu chóu ér sī jiù bāng 。yuàn chéng jiān ér zì shì xī ，jìng yín yì ér dào
wǒ lái dān qiū chéng èr chē ，sòng kè wǎng wǎng wàn lǐ yú 。shèng shān shǐ jun1 bié jìn jiǔ ，hàn zhōng jun4 chéng xīn jì shū 。gōng zhǐ sì míng xǐ lín jìng ，diǎn wǔ hé zhī chéng huà bǐng 。yáng jīng hū zuò zǐ tóng háng ，qù lù liù qiān yì hé jiǒng 。yú háng míng jiā duō jun4 qí ，jun1 yú bèi háng yóu bái méi 。yōng róng jìn sháo zú yí kuàng ，bǎi jiā dào shǒu wú tíng pī 。xiàng lái láng cáo tiān zhǐ chǐ ，yǐn shēn mǐn shān jiē shāng bó 。jiǎ hú tàn yǎng qīng jiē gāo ，wù zhōng qīn jiàn yuè wáng shí 。cǐ háng chì yù bú zuò nán ，shǒu zhē xī rì yòu zhǎng ān 。zhǎng ān rì jìn gōng yīng zhù ，wèi fàng shǐ xīng lín shǔ shān 。bú rán yī háng yì bú è ，tóng chuān yīng rú jǐn chéng lè 。dèng hóu gōng míng lǐn rú zài ，shí yí fēng cǎi jīn yóu zuó 。liú mǎ mù niú zhū gě gōng ，fēi wǎn zhèng yù xiū qián gōng 。shǔ mín xiǎn yuǎn rì diāo zhài ，mó fǔ yào lìng jī diàn tóng 。kuàng gōng wǔ jué zhuī bí zǔ ，lì gǔ zhēn yǒu liǎng hàn fēng 。guī lái fù guì gù wèi wǎn ，wéi chuán cǐ xué chuān xī dōng 。
wén chāng xīng xiàng dòng ，yí xiá xiàng bǎi yuè 。guó shì yǐ cái yòng ，tiān xīn shēng jun4 jié 。shèng nián hǎo cè xūn ，chén lì zài gāo liè 。lǘ lǐ kǔ pí zhài ，jun1 xū fù kuì jié 。shí biàn zī jiān jì ，quán jī nán yù shè 。huī hóng wén wǔ zī ，chū rù bà wáng shuō 。gāo wū jiàn líng shuǐ ，hé dāng yù mǐn jué 。qiān niú jiě chóng cháo ，xíng rèn yóu xīn fā 。shòu cái zhèng ěr shū ，chù dì zhí fāng juě 。qióng hǎi yáng fèi tāng ，guì lǐng zhǎng shé xué 。wǔ cái shuí qù bīng ，dòng qìng cháng liú xuè 。fù nǔ fán zhū hóu ，háng lù duō chí tiě 。guān xié fá jiū zhāi ，gāng tiáo rì tuí quē 。yī yuè shì yǐ zūn ，sì wéi lài shǒu qiè 。qǐ tú zhuó quán xīn ，bú kuì yǐn bīng jiē 。miào luè shén chí zhāng ，zuò zhì mán yí yè 。zhàng fū yì cǎo mù ，shēn míng è sī miè 。gōng liè yǒng zì zhì ，jīn shí qióng yě fá 。yú shì qǔ fù guì ，dòu yìn zhǒu jiān xiè 。qǐng kàn suì rěn rǎn ，róng yì diāo huá fā 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

行路难·其一相关翻译

①许道宁：宋河间人，一作长安人，善画，自成一家。
③啼鸟：鸟的啼叫声。
⑴这首诗是诗人王建居于武昌时根据当地传说以及望夫石石像所作的一首诗。

行路难·其一相关赏析

第二首诗的意思取自杜甫《可叹》诗的“天上浮云如白衣，斯须改变如苍狗”，而进一步将比喻世事变幻无常的题旨改为对翻云覆雨玩弄权术的奸佞小人的憎恨。
第三、四句诗人的视线从广阔的湖光月色的整体画面集中到君山一点。在皓月银辉之下，洞庭山愈显青翠，洞庭水愈显清澈，山水浑然一体，望去如同一只雕镂透剔的银盘里，放了一颗小巧玲珑的青螺，十分惹人喜爱。诗人笔下秋月之中的洞庭山水变成了一件精美绝伦的工艺美术珍品，给人以莫大的艺术享受。
太阳神炎帝有一个小女儿，名叫女娃，是他最钟爱的女儿．有一天，女娃驾着小船，到东海去游玩，不幸海上起了风浪，象山一样的海浪把小船打翻，女娃就淹死在海里，永远不回来了。炎帝固然挂念他的女儿。但都不能用他的光和热来使她死而复生，只好独自悲伤罢了。

作者介绍

王茂时 生卒年不详。郡望太原祁县(今山西祁县)。王圭之孙。高宗时人。事迹见《新唐书·宰相世系表二上》、《唐诗纪事》卷七。《全唐诗》存诗1首。